Na ons ochtendritueel hebben we nog ff gechillt op de kamer. Om 11 uur hebben we de shuttle naar het vliegveld genomen. Daar aangekomen stond er niemand in de rij voor de incheckbalie. We waren dus meteen aan de beurt. Daar kan Schiphol nog wat van leren. Ook bij de security waren we meteen aan de beurt. We hadden daarom alle tijd om te lunchen. Het wachten op het eten duurde ongeveerd even lang als het inchecken en de security :) Dat gaf verder niets, want we hadden alle tijd. Zus wilde eigenlijk een glaasje wijn bij het eten, maar vond 22 dollar per glas toch iets te gortig.
En toen moesten we dus wachten op de vlucht. En wat kan ik zeggen over de vlucht? Deze duurde lang, errug lang. Zus was nog van plan wat te dutten. Mij lukt dat nooit, en haar deze keer ook niet. Gelukkig is daar onze Kindle, de redder in nood bij lange vluchten :)
Brak kwamen we aan op Schiphol. Op naar onze volgende reis!
NABESCHOUWING
We waren weer erg blij dat we niks geboekt hadden. Vanwege het extreem hete weer was het geen enkel probleem om een totaal andere reis te maken dan die we hadden voorbereid. Het enig nadeel hiervan was dat we de afstanden wat verkeerd hadden ingeschat. We hebben totaal 3806 mijl gereden, dat is ong 6090 km. Dat was dus wel erg veel voor 17 dagen.
We hebben hele leuke dingen gezien en gedaan, zoals de swamp tour, Pink Jeep tour, de Smokey Mountains, enz. Ondanks het gebrek aan voorbereiding was het weer een hele leuke vakantie. Dat is eigenlijk altijd wel het geval als we samen op stap zijn.
WAT LOSSE OBSERVATIES
Er wordt haast nergens in de hotels meer roereieren gebakken. Zelfs in de dure hotels krijg je "roerei" dat duidelijk uit een pakje komt.
Veel Amerikanen zitten te appen achter het stuur. We hebben veel slingerende auto's gezien waarbij we dan zagen dat ze met hun telefoon bezig waren
We verbazen ons er elk jaar weer over dat Amerikanen steeds dikker worden. Je ziet nauwelijks nog slanke mensen. Wanneer ze dan bij uitkijkpunten in de natuurparken een stukje moeten lopen hoor je ze huffen en puffen alsof ze een marathon aan het lopen zijn.
De porties worden ook steeds groter. Zus en ik delen vaak een portie en houden het bij water (= gratis). De serveersters vinden dit heel gewoon en doen nergens moeilijk over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten